KGA - Viðhorf

30.3.2006 | 10:33

Alter Ego

Alteregó - heitir það ekki hliðarsjálf á íslensku? - eru merkileg fyrirbæri. Sennilega ekkert frægara en Herra Hyde, myrka hliðin á lækninum Jeckyll. Er það tilviljun eða einhver ríkjandi þáttur í íslensku nútímasamfélagi sem ræður því að nákvæmlega núna eru tvær frægustu persónurnar í dægurmálaheiminum báðar hliðarsjálf? Gilsenegger og Silvía Nótt, það er að segja.

Getur verið að svo sé komið að eina leiðin til að vekja almennilega athygli í íslenskum afþreyingariðnaði nú um stundir sé að vera svo svakalega ýktur og absúrd að fólk verði að koma sér upp hliðarsjálfi til að eiga ekki á hættu að týna sjálfu sér í óðagotinu? Eða er þetta til marks um aukna siðvendni, með þeim hætti að ungt fólk velji nú þann kostinn að fara í hlutverkaleik til að fá útrás fyrir allar kenndirnar sem eru vafasamar: Hégómagirndina, sýniþörfina, lostann, yfirlætið, fyrirlitninguna og svo vísast eitthvað sem er einstaklingsbundið. Með því að eigna fáránlegu hliðarsjálfi allar þessar fordæmdu kenndir getur maður fengið útrás fyrir þær án þess að vera sjálfur ábyrgur fyrir þeim.

Og með því að senda Silvíu Nótt í Júróvisjón er þjóðin líka búin að tryggja sig gegn vonbrigðunum sem hún undir niðri gerir ráð fyrir að finna fyrir þegar Ísland rétt eina ferðina vinnur ekki - við getum sagt sem svo: Iss, þetta var nú bara grín - við vorum ekki með í neinni alvöru þannig að það er allt í lagi þótt við höfum ekki unnið (les: þótt við höfum tapað).

Flokkur: Dægurmál | Facebook